Ik had gebeld en gelukkig was er een extra plekje en mocht Fiona toch nog meedoen. Er waren een aantal kinderen die ze kende en ook Cas en Iris, die ze heel goed kent. Vorige week mocht ze voor het eerst meedoen en na de eerste verlegenheid liep ze met Iris en Cas en Roman mee naar binnen. Ze vond het zelf hartstikke leuk. De juf had zo haar twijfels: omdat Fiona niet met alles meedeed, dacht ze dat Fiona het niet leuk vond of niet zo goed begreep. Omdat Fiona zelf aangaf het erg leuk te vinden, mocht ze toch blijven.

Vandaag de tweede les en dat was wel even moeilijk voor Fiona. Alle kinderen die ze kende, waren ziek of afwezig, het was een klein groepje vandaag. Een meisje kende ze nog van de creche maar dat is toch ook alweer een poos geleden. Ze wilde niet meedoen en bleef bij mij zitten en hing aan mijn arm.
Na vijf minuten heb ik gezegd dat ze of mee moest gaan doen of mee naar huis zou gaan. Heel langzaam bewoog ze zich richtig groep en toen ze poesjes moesten nadoen, deed Fiona ook mee. Regelmatig keek ze wel wat onzeker naar mij en dan stak ik trots mijn duim in de lucht. Na een minuut of vijf kwam ze mij spontaan een kus brengen ten teken dat ik weg mocht gaan. Ze zwaaide nog even vrolijk en zonder verdere problemen kon ik naar huis.

Ik heb dus een klein stukje les gezien en dat was harstikke leuk. De kinderen werden om beurten op hun neus geduwd en dan moesten ze een geluid maken, een dier noemen, een kleur noemen. Daarna de stopdans: dansen op muziek en als de muziek uitging, stilstaan. Daarna dansen met een opdracht: als een vlinder of als een poes. Samendansen als poesjes of als paarden.
Heel erg speels en vooral leuk voor Fiona dus.

Zo direct ga ik haar weer ophalen, de les duurt een uur. En natuurlijk ben ik hartstikke trots op haar dat ze dit zo goed durft!
Ben benieuwd hoe het verder gegaan is.