zondag hebben janneke en ik nog lekker geklusd, we hebben de rails voor de schilderijen op gehangen. janneke zat de heletijd klem met haar buik; omtrek 1,12 meter.
janneke riep enthousiast dat ze een slijmerige afscheiding had, zou het de slijm prop zijn. ik reageerde wat droogjes het verliezen van de slijmprop betekend immers niets.
's avonds nog in bad gezeten. janneke met haar rug tegen mijn buik. zo kon ik goed mijn handen op de janneke d'r buik leggen ofwel op de baby. we hadden het gevoel dat het nog eeuwen ging duren. we hebben samen appelflappen gemaakt en op gegeten. janneke kon, zoals de laatste tijd gewoon was geworden, niet zo veel eten.
we gingen slapen. 's ochtends om 6:00 uur riep janneke vanuit de wc dat ze dacht dat haar vliezen waren gebroken. nee het was geen plas water maar een natte onderbroek. goed geinstrueerd keken we meteen naar de kleur; groen/bruin meteen bellen en naar het ziekenhuis; doorzichtig/licht roze doe rustig aan de weeen moeten binnen 24 uur beginnen. het was doorzichtig, we vingen een beetje op in een maandverbandje zodat de verloskundige hun neus erin konden stoppen om te ruiken of het inderdaad vruchtwater is.
janneke had in iedergeval een verklaring waarom ze zo slecht kon slapen. we stonden rustig op het kon immers nog lang duren. ik ging maar niet naar mijn werk je weet het nooit. we gingen naar benden, ik maakte voor janneke ontbijt en deed de afwas.
janneke ruste nog wat op de bank ik lag op de grond een beetje in te dommelen. ik zat te denken wat we zouden gaan doen, wat klussen computeren... maar later begreep ik dat het rustige stuk al 's nachts geweest was en ik het dus gemist had.
de rust duurde niet lang, janneke werd namelijk enorm misselijk om 7:00. en om 7:30 begonnen de eerste weeen. ze kreeg ook pijn in haar been.
toen ik om 8:30 uur de verloskundige maar eens belde had janneke al vrij regelmatig weeen om de paar minuten (ongeveer 5 denk ik). janneke is gaan douche om te kunnen ontspannen. ze zat een half uurtje op de kruk, ik douchte daarna ook snel even.
rond 10:00 uur kwamen de verloskundigen van een andere praktijk omdat caroline (de onze) al bij een bevalling was. ze onderzochten janneke, ze had al 5 cm ontsluiting. caroline zou zo rond 12:00 uur bij ons komen. dat vond ik wel fijn want die kenden we al van de controles.
we zaten vanaf 8:30 uur op de baby kamer, ik had nog snel een boterham met kaas gemaakt voor mij zelf. jannek zou niet willen dat ik mijn gewoonlijke brinta drink want dat vind zij niet zo lekker ruiken.
in het begin toen janneke misselijk was kon ik niets doen. en dat vond ik erg vervelend. voor janneke ook want ik stelde vanalles voor wat handig zou zijn.
toen we boven waren kon ik wel helpen. janneke zat op de skippybal en ik zat achter haar. zo kon ze op mijn benen steunen en met haar heupen goed bewegen. ik hield haar handen vast en moedigde haar aan . ik vond en vind dat ze het erg goed deed. het was fasinerend om te zien hoe zij plotseling in een hele andere modes zat.
ze wilde niet dat ik weg ging. tussen weeen door kon ik soms snel even iets pakken of iets doen.
soms wilde ze naar de wc ik ging mee en hielp haar met het opvangen van de weeen. op de terug weg altijd even op het trap hekje hangen, daarna snel weer op de bal. janneke was een beetje gefrustreerd dat je er niet zo veel tegen kon doen. het puffen of zuchten deed de pijn niet verminderen. ik vond dat janneke het enorm goed deed en dat vertelde ik haar de heletijd.
(ik kijk even naar links waar fiona nu heel actief ligt in de box ;) moet ik nog eens op film zetten zooo schattig)
om 12:00 kwam caroline binnen janneke had 7 cm ontsluiting. wouw wat gaat dat rap zeg. en janneke doet het enorm goed. ik ben enorm trots op haar.
kraam hulp spullen
om 14:00 uur duwde caroline het laatste randje weg en kon janneke beginnen met persen. eerst op bed, later op de baarkruk. toen weer op bed. ik hielp janneke door haar aan te moedigen, kramp in haar been te masseren en haar hoofd te ondersteunen. een nat washandje vond ze ook prettig. tegen de dorst kon ze daar ook op zuigen voor een beetje vocht.
plots zei caroline dat het babytje vast zat en ze belde het ziekenhuis. ze kon wel al het haar van het babytje voelen maar er zat niet echt beweging meer in. de moet zakte ons in de schoenen maar ik bleef janneke aanmoedigen om goed en hard te persen.
janneke riep enthousiast dat ze een slijmerige afscheiding had, zou het de slijm prop zijn. ik reageerde wat droogjes het verliezen van de slijmprop betekend immers niets.
's avonds nog in bad gezeten. janneke met haar rug tegen mijn buik. zo kon ik goed mijn handen op de janneke d'r buik leggen ofwel op de baby. we hadden het gevoel dat het nog eeuwen ging duren. we hebben samen appelflappen gemaakt en op gegeten. janneke kon, zoals de laatste tijd gewoon was geworden, niet zo veel eten.
we gingen slapen. 's ochtends om 6:00 uur riep janneke vanuit de wc dat ze dacht dat haar vliezen waren gebroken. nee het was geen plas water maar een natte onderbroek. goed geinstrueerd keken we meteen naar de kleur; groen/bruin meteen bellen en naar het ziekenhuis; doorzichtig/licht roze doe rustig aan de weeen moeten binnen 24 uur beginnen. het was doorzichtig, we vingen een beetje op in een maandverbandje zodat de verloskundige hun neus erin konden stoppen om te ruiken of het inderdaad vruchtwater is.
janneke had in iedergeval een verklaring waarom ze zo slecht kon slapen. we stonden rustig op het kon immers nog lang duren. ik ging maar niet naar mijn werk je weet het nooit. we gingen naar benden, ik maakte voor janneke ontbijt en deed de afwas.
janneke ruste nog wat op de bank ik lag op de grond een beetje in te dommelen. ik zat te denken wat we zouden gaan doen, wat klussen computeren... maar later begreep ik dat het rustige stuk al 's nachts geweest was en ik het dus gemist had.
de rust duurde niet lang, janneke werd namelijk enorm misselijk om 7:00. en om 7:30 begonnen de eerste weeen. ze kreeg ook pijn in haar been.
toen ik om 8:30 uur de verloskundige maar eens belde had janneke al vrij regelmatig weeen om de paar minuten (ongeveer 5 denk ik). janneke is gaan douche om te kunnen ontspannen. ze zat een half uurtje op de kruk, ik douchte daarna ook snel even.
rond 10:00 uur kwamen de verloskundigen van een andere praktijk omdat caroline (de onze) al bij een bevalling was. ze onderzochten janneke, ze had al 5 cm ontsluiting. caroline zou zo rond 12:00 uur bij ons komen. dat vond ik wel fijn want die kenden we al van de controles.
we zaten vanaf 8:30 uur op de baby kamer, ik had nog snel een boterham met kaas gemaakt voor mij zelf. jannek zou niet willen dat ik mijn gewoonlijke brinta drink want dat vind zij niet zo lekker ruiken.
in het begin toen janneke misselijk was kon ik niets doen. en dat vond ik erg vervelend. voor janneke ook want ik stelde vanalles voor wat handig zou zijn.
toen we boven waren kon ik wel helpen. janneke zat op de skippybal en ik zat achter haar. zo kon ze op mijn benen steunen en met haar heupen goed bewegen. ik hield haar handen vast en moedigde haar aan . ik vond en vind dat ze het erg goed deed. het was fasinerend om te zien hoe zij plotseling in een hele andere modes zat.
ze wilde niet dat ik weg ging. tussen weeen door kon ik soms snel even iets pakken of iets doen.
soms wilde ze naar de wc ik ging mee en hielp haar met het opvangen van de weeen. op de terug weg altijd even op het trap hekje hangen, daarna snel weer op de bal. janneke was een beetje gefrustreerd dat je er niet zo veel tegen kon doen. het puffen of zuchten deed de pijn niet verminderen. ik vond dat janneke het enorm goed deed en dat vertelde ik haar de heletijd.
(ik kijk even naar links waar fiona nu heel actief ligt in de box ;) moet ik nog eens op film zetten zooo schattig)
om 12:00 kwam caroline binnen janneke had 7 cm ontsluiting. wouw wat gaat dat rap zeg. en janneke doet het enorm goed. ik ben enorm trots op haar.
kraam hulp spullen
om 14:00 uur duwde caroline het laatste randje weg en kon janneke beginnen met persen. eerst op bed, later op de baarkruk. toen weer op bed. ik hielp janneke door haar aan te moedigen, kramp in haar been te masseren en haar hoofd te ondersteunen. een nat washandje vond ze ook prettig. tegen de dorst kon ze daar ook op zuigen voor een beetje vocht.
plots zei caroline dat het babytje vast zat en ze belde het ziekenhuis. ze kon wel al het haar van het babytje voelen maar er zat niet echt beweging meer in. de moet zakte ons in de schoenen maar ik bleef janneke aanmoedigen om goed en hard te persen.
