Ik heb er wat aangehaald en mee naar de slaapkamer genomen. daar had ze, gelukkig op het zeil, gespuugd. Omdat ik snel wilde slapen vond ik het niet zo fijn dat siepie in mijn nek ging liggen verontwaardigd ging ze naar beneden. ik heb haar wat kattesnoepjes gegeven en dat hielp. Ze sliep de nacht gezellig bij mij. waren we toch niet alleen.
De tweede avond toen ik thuis kwam sprong ze al naar buiten toen ik voor de deur stond. binnen likte siepie bijna mijn kin er af. ze had ons duidelijk gemist, ze rende niet eens naar haar etens bakje.
<img src="http://fiona.strausz.nl/show_image.php?id=93" />

nu fiona er is is het natuurlijk spannend hoe siepie er op reageerd. ze is in iedergeval blij dat we weer thuis zijn. ze slaap de heletijd bij ons in de buurt.
volgens ons heeft ze fiona nog niet echt door. ze denkt niet echt dat het een levend mensje is die later aan haar staart zal trekken.
soms als janneke aan het voeden is wil siepie boven op fiona gaan liggen. maar meestal gaat ze er gewoon lekker bij liggen. als fiona hard huild dan vind siepie het niet fijn en gaat ze ergens anders liggen.
toen siepie speels op janneke sprong was het even tijd om siepie naar buiten te doen want janneke had nog vlinke buikpijn.
<img src="http://fiona.strausz.nl/show_image.php?id=92" />