Motoriek:
voor de grove motoriek geldt: ze is absoluut niet bang maar wel voorzichtig met hoogte, glad en steil
ze kan nu rennen, beter traplopen, beter klimmen
ze kan bijna springen: ze gaat op randjes staan en roept dan "ee-teej" (teken dat wij klaar moeten staan om op te vangen of een hand te geven), dan zakt ze even door haar knietjes en maakt een soort sprong-stapje omlaag.
ze kan beter haar evenwicht bewaren waardoor ze bij het struikelen niet altijd meer languit op de grond valt
de fijne motoriek is ook verbeterd en dat zien we in hoe ze popjes en diertjes op hun plaats zet bij het spelen, en netter gaat eten en drinken
Spel:
ze "leest" zichzelf hardop voor en is dol op voorlezen. Veel boekjes kent ze al uit haar hoofd en leest dan met mij mee.
we spelen lotto en dat kan ze verschrikkelijk goed. Ze wist na een paar keer spelen al welk dier op welke kaart staat (er zijn 5 kaarten)
Memory spelen we open, dezelfden bij elkaar zoeken gaat goed. De hele doos leeghalen en soort bij soort stapelen lukt haar ook, maar door wat onhandigheid vallen de stapeltjes snel om en dat frustreert haar.
Voor de poppen wordt goed gezorgd, ze speelt haar dagelijkse dingen na met de poppen
Ze kan kleine probleempjes beter zelf oplossen
Met de FP boerderij speelt ze een fantasiespel
Verzamelen en sorteren blijft leuk
Ze speelt nu ook met nopper en soms ook met duplo, dat is nog wat moeilijk
Ze is dol op puzzelen, ze kent alle puzzels uit haar hoofd en weet precies waar elk stukje hoort. Soms doet ze het expres fout en gaat zichzelf dan verbeteren ("neeheej, tietiet, hiiieerrr = nee, die niet, die moet hier)
Ze kan erg veel lol hebben in haar spel en dan hardop gieren van de lach. De laatste keer was met een lange ketting van het terrein die ze achter zich aansleepte.
Grootste vermaak zijn de kittens: kijken wat ze doen, ze oppakken en met ze lopen, spelen met een touwtje
Verstoppertje onder een deken/ laken. Wij gaan haar dan zoeken. Of achter een boom, speelhuisje, wat dan ook.
Taal:
Ze kent nu ongeveer 130 namen, woorden en diergeluiden.
Ze praat met tweewoordszinnetjes, heel soms een driewoordszin.
Ze wat meer letters en ze heeft een aantal woorden verbeterd qua uitspraak (noe = moe, oto = opa, tut = pop)
Ze praat heel veel en wij begrijpen haar prima. Voor buitenstaanders is het moeilijker te begrijpen omdat ze de woorden flink inkort en versimpelt.
Ze kan nu eerst om de aandacht vragen (mama?) en dan zeggen wat ze wil (die?)
Af en toe zingt ze. Ze geniet erg van muziek. In de auto luisteren we altijd de musical van Alfred J. Kwak en dan doet ze echt mee met klappen, praten en gebaren.
Haar begrip is zo goed dat we dingen van tevoren kunnen uitleggen, of na afloop dingen nabespreken (bij drift of bij het naar bed gaan de dag doornemen), en afspraakjes kunnen maken (eerst samen lezen en dan gaat Fiona alleen spelen met de pop). Op die manier is Fiona minder vaak boos omdat we alles al hebben aangekondigd.
Cognitie:
Ze weet precies wat ze wil en dat laat ze merken ook. Steeds minder wordt er gehuild om wat ze wil maar kan ze wijzen, zeggen of laten zien wat ze wil.
Ze onthoudt namen van mensen en dieren.
Ze onthoudt verschillende plaatsen (thuis, werk, creche, winkel, speeltuin).
Ze weet op werkdagen goed wie waar is en wie haar brengt en haalt naar de creche.
Ze kent al een aantal tegenstellingen (heet-koud, nee-ja, aan-uit, in-op)
Ze kan indelen in categorieen en sorteren.
Ze kan goed begrijpen wat van haar is en wat niet van haar is (en van wie dan wel) en of ze er dan mee mag spelen of niet. Sinds kort heeft ze ook een soort bezitterigheid voor haar eigen speelgoed naar andere kinderen toe*
Emotie:
Ze kan bij zichzelf benoemen dat ze moe is, en dat ze boos is.
Ze herkent en benoemt bij ons ook moe en boosheid.
Fiona is vaak erg vrolijk en lacht makkelijk. Met haar glimlach en gegiechel vallen alle italianen als een blok voor haar.
Ze geeft zichzelf applaus als iets moeilijks toch gelukt is
Bij frustratie gaat ze huilen en gillen en gooien en slaan. Ze leert nu om tijdig hulp te vragen.
Bij boosheid zit ze even op de trap om rustig te worden. Deze time-out werkt erg goed.
Ze herkent verdriet bij anderen. Ons komt ze dan troosten en andere kinderen krijgen meestal een speelgoedje of knuffel als troost aangereikt.
Ze kent pijn, kan aanwijzen waar het zit en geeft zichzelf daar dan een kusje, of drukt een handkus op die plaats. Als het veel pijn is, komt ze een extra kusje halen bij ons. Wanneer wij pijn hebben, krijgen we ook een kusje.
Slapen:
Slapen gaat wisselend maar over het algemeen erg goed. Ze gaat s avonds rond half acht/ acht uur naar bed met een standaard ritueel: met mama pyama aantrekken, tanden poetsen (eerst Fiona en dan mama) en dan een boekje lezen. Daarna legt papa haar in bed. Soms huilt ze nog even en dan gaat Tibor elke 5 minuten nog even haar instoppen. Meestal slaapt ze snel in en slaapt tot de volgende ochtend, zo rond zevenen.
Sinds een week hebben we een snoer van kerstlampjes in haar kamer met een tijdschakelaar. Om zeven uur gaan de lampjes aan. Als ze voor die tijd wakker wordt, zijn de lampjes uit en mag ze niet uit bed. Dan is ze nog moe en moet ze slapen of rustig spelen. Als de lampjes aan zijn, mag ze ons roepen en komen we haar uit bed halen. Ze snapt dit heel goed.
De middagslaap wordt minder. In september sliep ze nog wel 2 uur overdag, soms langer en maakten we haar wakker omdat ze anders s avonds moeilijk ging slapen. Nu slaapt ze maximaal anderhalf uur, maar meestal een uurtje en soms ook niet. Als we onderweg zijn, slaapt ze vaak wel even in de auto.
Eten:
Fiona is weer erg dol op fruit: banaan, appel en peer zijn favoriet. Brood met hagelslag gaat er altijd in en ze is dol op kaas, olijven en ei. Als ze een kip ziet lopen, begint ze meteen al "ei! ei!" te roepen.
Groente vindt ze niet zo lekker. Ze proeft wel maar vindt het raar voelen in haar mond lijkt wel. Ze vindt het heel grappig om bloemkool en broccoli te eten, dat zijn toch bloemen! "noen! ete"
Aardappels, pasta en tofudingetjes vindt ze heerlijk. Het liefst eet ze overal strooikaas overheen.
Toetje gaat altijd goed, zeker als het met chocola is. Doordeweek krijgt ze altijd yoghurt, soms met rozijnen of musli.
Na het slapen krijgt ze een fles warme melk. Zo gauw ze uit bed is, vraagt ze er al om:
"wowa jes? wowa jes?".
- We stonden in de supermarkt en Fiona had een plastic zonnebril in haar handen en stond te kijken naar het kindje in de wandelwagen voor ons. Dat meisje wilde heel graag de bril pakken en Fiona had dat haarfijn door. Met uitgestrekte arm hield ze de bril aan het meisje voor, maar wel net 2 centimeter buiten het bereik van het meisje. Ik moedigde Fiona aan om het meisje even haar bril te geven maar Fiona wilde absoluut niet. Met de bril stijf tegen haar borst gedrukt, liep ze langs de wandelwagen, al mompelend: "nee, wowa ti, nee, wowa, wowa ti."
