Fiona trok best wel een vies gezichtje.
Meest opvallend was dat ze eigenlijk niet kon slikken. Dus als je een lepeltje met peer in haar mond stopte, kauwde ze een beetje maar wist ze eigenlijk niet wat ze ermee moest doen. Als het te ver in haar mond kwam, ging ze een beetje kokhalzen of hoesten. Veel werd weer naar buiten geduwd met de tong en anders spuugde ze het wel uit.
Na een paar dagen met elke dag peer en s avonds wortel begrijpt Fiona al beter wat ze met die hapjes moet doen. Ze slikt nu redelijk goed en hoeft bijna niet meer te kokhalzen. De eerste keer had ze nauwelijks wat op, telkens eet ze wat meer.
Maar nog steeds trekt ze bij de eerste hap een vies gezicht. Het is voor haar natuurlijk enorm wennen na een heel leven met alleen maar zoete, warme melk uit de borst of de fles. Ze vindt de aandacht die ze erbij krijgt wel heel erg leuk.
Tibor is een poos bezig geweest met het pureren van een winterpeen. Best een leuk klusje en nu liggen er handige porties in de vriezer.
