Op vrijdags doen we vaak boodschappen voor het weekend. Fiona gaat altijd mee en zit bijna altijd in het karretje. Ze pakt de spullen aan die ik uitkies en gooit ze in de kar. Maar niet de chocoladevla! Die wordt met luid gejuich begroet en krijgt daarna allemaal kusjes. Dan blijft het pak vaak op haar schoot tot de kassa. Thuis zetten we de choco-vla in de koelkast en zwaaien we hem uit.
Pas s avonds eten we toetje. We spelen dan altijd het spel "wat is het toetje". Ik haal telkens iets uit de koelkast en Fiona moet zeggen of dat het toetje is. Als ik de koelkast open doe als we toetje gaan eten, begint ze al heel hard nee te roepen want ze weet dat ik altijd eerst een ei pak en dat is geen toetje. Daarna pak ik nog een paar keer iets anders en dan de vla. Dan roept ze heel hard jaaaa en stuitert op haar stoel.

Sinds deze week eet ze haar toetje zelf met een lepel. Voorheen dronk ze die altijd uit de tuitbeker en kreeg ze de laatste happen met een lepel gevoerd. Nu wilde ze van de week perse zelf met de lepel en dat ging verbazend goed! Ze schept heel netjes haar lepel vol en die gaat dan met grote concentratie richting mond en netjes naar binnen zonder te morsen.

File not found.
File not found.