Omdat het onze eerste keer bij deze tandarts was, moest ik heel wat gegevens nog doorgeven en ondertussen had Fiona al de hele kamer bekeken. Tibor was gelukkig ook mee want soms was ze wel erg nieuwsgierig en je mag nu eenmaal niet alles pakken.
Toen ik aan de beurt was, keek ze mee.

Daarna mocht Fiona en enthousiast klomt ze op mijn schoot. De spiegel erboven vond ze erg leuk maar ze werd er ook verlegen van dus stopte ze haar vingers in haar mond. De tandarts was erg lief en vriendelijk en begon met haar te praten over haar kleren, haar staartjes en haar creche. Langzaam gingen de vingers uit haar mond en hield ik haar handjes vast. De tandarts heeft haar mondje wat open gedaan en gekeken. Daarna wilde ze met een spiegeltje kijken en dat vond Fiona ook prima. Als laatste heeft ze met een haakje gevoeld en dat ging goed. Bij een tandje heeft ze wat tandsteen weggehaald.
Fiona kreeg een tandenborstel cadeau en de tandarts heeft laten zien dat we ook bij de ondertanden langs het tandvlees moeten poetsen zodat ook het onderste randje van de tanden schoon wordt.

Daarna mocht Fiona een cadeautje kiezen uit het schatkistje van de tandarts. Er zaten allemaal kleine dingetjes in zoals een poppetje, stickertjes, autootjes, vliegtuigje, ringetje, armbandje dus het was heel moeilijk kiezen. Fiona heeft alles wel drie keer gepakt en bekeken en uiteindelijk moest ze van mij kiezen omdat de volgende aan de beurt was. Ze koos een glimmend ringetje.
Eenmaal in de hal met jassen aantrekken, begon ze verschrikkelijk te huilen. Ze wilde liever toch het vrachtwagentje. We konden niet meer ruilen want er was al een ander binnen bij de tandarts. Bovendien leek het vooral op weghuilen van de spanning want we wisten zeker dat ze het ringetje veel mooier vond.
Onderweg heeft ze er nog even over gehuild en toen was het weer goed.
Nu loopt ze trots door huis met een ringetje en doet ze extra goed haar best met poetsen en met de nieuwe tandenborstel.