Al in de herfst kreeg ze een echte fiets met zijwieltjes. Toen was het zadel nog net iets te hoog om goed bij de trappers te kunnen. Daarbij had de fietsenmaker de zijwieltjes niet goed ingesteld en wankelde de fiets van links naar rechts.
Te eng, was haar eigen conclusie en ze reed vrolijk verder op haar driewieler.
Tibor heeft de zijwieltjes aangepast en Fiona is wat gegroeid. Een paar maanden later wilde ze wel weer proberen en toen kon ze er redelijk op fietsen. Het ging alleen verschrikkelijk traag omdat ze het heel eng vond. Daarbij durfde ze niet niet een flauwe helling op en al helemaal niet af te fietsen, niet te remmen en niet door een scherpe bocht, en nog meer niet. Ze liep dus eigenlijk de hele tijd met de fiets aan de hand hier op IJburg.

In het voorjaar heeft ze veel buiten gefietst op de grote driewielers op de creche en zo kreeg ze een beter gevoel voor fietsen. Ze kon nu een stuk beter fietsen maar remmen durfde ze nog niet.
Sinds kort kan ze dus ook remmen! Ze heeft met Tibor geoefend en is heel voorzichtig gaan proberen op hellingen en heuveltjes de stoep af. Met veel remmen en tussenstops heeft ze haar angst overwonnen en kan ze nu heuvel op en af fietsen. Ook bruggen durft ze nu te fietsen, zowel op als eraf.

Dat is allemaal erg fijn want nu kan ze fietsen als Luca in de wagen ligt. Lopen gaat nog altijd erg langzaam en moeizaam (ze is het snel zat) dus dit is een goede oplossing.

Vanmorgen is ze op de fiets naar haar werk (de creche dus) gegaan. Dat is een flink eind naar het andere eiland, met twee grote bruggen en wat oversteken, en het ging hartstikke goed. Ze fietst af en toe flink hard en heeft geen angst meer. Remmen gaat soepel en vlot.
Ze is heel trots dat ze nu op het fietspad mag fietsen (dat mocht met de driewieler niet) en blijft ook netjes langs de kant zodat anderen er langs kunnen.
De stoep af en weer af doet ze zelf met de fiets aan de hand. Ze moet wel flink sjorren om hem weer op de stoep te krijgen. Bij een verlaagde stoeprand fietst ze de stoep zelfs af.

Onderweg naar huis riep ze ineens: stop! Het licht is rood!
Dat was dus wel 150 meter voor het stoplicht maar inderdaad, hij stond op rood. Haha!

Ze is erg trots op zichzelf. Nu vindt ze dat ze een beetje een kleuter is (want ze kan fietsen op een kleuterfiets) en nog een beetje een peuter (ze is namelijk 3,5 jaar en nog geen 4 jaar).


Image