Het is moeilijk in te schatten hoeveel ze nu begrijpt maar volgens mij begrijpt ze echt heel veel. Ze ziet mijn buik wat dikker worden en elke ochtend ben ik misselijk door de baby. Dan eten we samen lange vingers in bed bij mij. Ze weet nu ook dat ik haar niet meer zo veel draag, door de baby. En dat er straks een wieg komt voor de baby.

s Morgens in bed wil ze vaak even naar mijn blote buik kijken waar de baby is. Altijd concludeert ze dan dat de baby ligt te slapen want je ziet nog niets aan de buitenkant bewegen natuurlijk. Vaak laat ze iets zien aan mijn buik of geeft ze een kusje of aai aan de baby. Laatst ze ze ook in mijn navel te prikken en heb ik uitgelegd dat de baby met zijn navel vastzit aan mijn navel (nou ja, placenta dan) en zo dus niet uit mijn buik valt. Dat vond ze erg interessant en ze legde ook direct de link met haar eigen navel.

Thuis speelt ze vaak met haar pop en die wordt dan keurig verzorgd door haar. Ze zegt ook vaak: ik ben de mama van pop en jij bent de mama van de baby en van Fiona.
Ze kijkt er al naar uit om straks te helpen met de verzorging van de baby: speeltje aangeven of dekentje over de baby leggen. We leggen ook uit dat de baby straks nog niet zo veel kan en dan voelt ze zich heel groot want zij kan het allemaal wel al!

Op vakantie heeft ze een speciale mooi steen gezocht op het strand en die is voor de baby. Die moest telkens op mijn buik liggen of anders binnen handbereik op tafel ofzo.

Maandag waren we samen naar de verloskundige en daar heeft ze lief gespeeld tijdens het gesprekje vooraf. Bij het bloeddruk meten zit ze er bovenop om maar niets te missen, ze vindt het reuze interessant.
Daarna konden we het hart van de baby horen kloppen met de doptone en ademloos zat ze te luisteren.

Het mooie is wel dat ze het ook zo weer van zich afschuift en lekker gaat spelen. We hebben voor ons gemak verteld dat de baby geboren wordt als het herfst wordt en dat begrijpt ze ook goed. En eerst moet ik natuurlijk heel dik worden, net als de mama van een meisje van de creche.