Aan de lamp boven de tafel op IJburg hadden we een mobile hangen. Daardoor kon Fiona al snel blazen en wij bliezen er dan een beetje bij omdat ze totaal niet kon mikken. Aanvankelijk blies ze altijd recht naar beneden. Later ging dat beter.

Vanaf dat ze zelf ging eten, leerde ze dat je bij warm eten eerst moet blazen omdat je anders je mond verbrandt. Met haar mond vlak voro de vork blies ze alsof haar leven ervanaf hing. Ze blies al haar eten eerst koud zo leuk vond ze het blazen. Wij moesten dan ook nog elk hapje blazen, voor de zekerheid, en ze blies ook op onze happen.

Gisteren stond er toevallig een kaars op tafel en gingen we blazen. En ze blies zomaar de kaars uit. Ze was er zelf helemaal verbaasd van dat de kaars toen uit ging en trots omdat zij dat had gedaan.