Laatst gingen we naar de supermarkt en ze had het mickey mouse karretje genomen. Ik zou alle boodschappen doen en zij wilde kindertv kijken. Als ik klaar was, zou ik haar roepen en dan mocht ze koekjes kiezen.
Toen ik haar kwam halen, stond ze op en daar was het drama: het karretje naast haar had een plaatje van een poppetje en 3 meter verderop stond een meisje met het (een?) mickey mouse karretje. Fiona sprintte op het karretje af en probeerde al gillend de kar terug te pakken. Het meisje was stomverbaasd maar liet ook niet los. Het leek me niet aannemelijk dat ze de kar van Fiona had gepakt want er zaten ook al boodschappen in. Maar aan de andere kant was er verder geen kar met Mickey mouse erop te bekennen.
Fiona ging over op haar volgende techniek: heel hard huilen en het kind aanvallen. Vastberaden ging ze op haar doel af. Ik heb haar losgetrokken want het andere meisje keek wel erg verschrikt. Haar oma kwam er al aan en we hebben gevraagd of dat meisje toevallig van kar had geruild. Niet dus. En of ze dan nu wilde ruilen. Niet dus want ze bleek zelf ook perse mickey mouse te willen. Oma drong nog aan of ze echt niet wilde ruilen en ik probeerde het overgebleven karretje extra aantrekkelijk te maken. De man van de bakkerij kwam langs met een doos koek om te sussen. Maar niets hielp. Fiona wilde perse mickey mouse en dat meisje ook.

Ik heb Fiona mee getrokken naar de koek en heb maar uitgelegd dat sommige dingen gewoon niet leuk zijn, zoals het verkeerde karretje. Ze heeft lekkere koekjes gekozen maar wilde natuurlijk niet het kinderkarretje rijden dus ben ik met twee karren langs de kassa gegaan. Fiona piepte nog wat na maar zag ook wel in dat het een verloren strijd was.

Eenmaal thuis moest ze er weer heel hard om huilen. Het was natuurlijk ook heel moeilijk als je met zorg een bepaalde kar hebt gekozen en die plots is ingeruild voor een minder mooi exemplaar als je disney film is afgelopen.
We hebben nu afgesproken dat ze altijd een boodschap in de kar moet doen en goed moet opletten. Dat leek wel te helpen. En toen hebben we lekker een koekje gegeten.